Bir hafta oluyor geleli, neymis Singapur cok sicakmis, gunes gecermis, sapkasiz cikilmazmis.... Su an kislik bir seyler getirmedigime pisman, kazara gelen sweatshirt ve esofmanla oturuyorum soguktan. Bu sicak iklimli yerlerde binalarin ici buzdolabi gibi oluyor hep,burasi da ayni ve ben hastalandim bile, mutemadiyen hapsirarak ve burnumu cekerek geciyor gunler.Surekli yagmur yagiyor, ama yagmur diyorsam harbi yagmur,ciselemek falan degil.Turkiye'ye bu kadar yagmur 2 gunde yagsa,felaket bolgesi ilan edilir pek cok yer..
Olumsuz(!) hava sartlari disinda gunler ev aramakla geciyor,ev fiyatlari Hk'den dusuktur diyenler tipki Singapur sicaktir diyenler gibi halt etmisler. Her gun ortalama 10 ev goruyorum ama hala mukemmel ev yok,hatta bugun emlakci kiz mukemmel ev ve mukemmel koca olmadigini unutmayin dedi, sanirim benim kararsizligimi ve umutsuzlugumu gorunce beni yatistirma yoluna gitti.
M.in calistigi ofise, hergun onunla ogle yemegi yemek icin gittigimden,magazalarda calisanlar artik beni taniyor olabilir, salina sarinmis gezen,saclari kabarik kadin,iste o benim..Nem dolayisiyla saclari zaptetmenin imkani yok, ben de saldim artik,toplamiyorum bile.
Aman ne umitsiz bir tablo cizmisim, ilk hafta boyle geciyor sanirim.Insanlar oldukca yardimsever,sicak,kibar ve arkadas canlisi burada. Kibarliklari Japonlar seviyesinde neredeyse ki bu oldukca sasirtti beni. Dun isiklarda beklerken ilk arkadasimi buldum bile, arkadas iddiali bir kelime,tanidik demeliyim.
Gelecek hafta Cin yeni yili geliyor,umarim o vakte kadar ben evimi bulmus olurum,yerlesemezem bile en azindan karar vermis olurum.
Tasinma donemi insanlarin hayatinda ki en depresif donemlerden biriymis, sanirim o yuzden enerjim biraz dusuk,evime,esyalarima kavusunca herseye daha bir pozitif yaklasacagima eminim.